oh.

" Teoretycznie była zagubiona, w praktyce doskonale wiedziała, gdzie się znajduje i co tu robi. Wiedziała, że jest tu dla niego. Chciała go zabić, a jednocześnie uchronić przed śmiercią. Sępy by na tym skorzystały, serce zaś pękło by w pół. Słyszała jego szept, szept tego, który za chwilę nie będzie już mógł wypowiedzieć ani słowa więcej. Spojrzała mu prosto w oczy i zapatrzyła się w butelkowo zielonych tęczówkach. Jego zakrwawione usta drżały, jego ręce próbowały wykonać jakiś gest, ale... Ona wykonała jeden szybki ruch i jego oczy zgasły, chwilę po tym jak na chwilę się rozbłysły. Rubinowa ciecz popłynęła z jego szyi, ta zaś stała i przyglądała się jak jego ciałem rzucają drgawki, z krtani próbują wydostać się jakieś dźwięki a po chwili wszystko ustaje jak gdyby nic się nie wydarzyło. Obróciła się na pięcie i powolnym krokiem wyszła. Puściła się biegiem dopiero na schodach."