65

Wróciłam do domu. Co z tego? Nie mogę sobie miejsca znaleźć. W szkole było ok, a teraz w kółko myślę o spotkaniu, które dzisiaj miało miejsce. Chodzi mi mianowicie o wizytę terapeuty osób uzależnionych wraz z podopiecznymi. Nie wiem co mi jest. Dotknęło mnie to w pewien sposób mimo że Ci ludzie są dla mnie zupełnie obcy. Coś w nich było. Coś co sprawia, że serce się kraja na myśli, że zmarnowali sobie życie przez narkotyki. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że każdego z nas może to spotkać. Myślimy -nie,nie.. gdzie ja. A tak naprawdę, każdy za nim się uzależnił tak myślał. Dzisiejszy dzień dał mi wiele do myślenia. Niestety nie mogę zapomnieć o tym co mówili. ICH wypowiedzi chodzą mi po głowie. Widzę ICH twarze. Bardzo mi ICH skoda... Nie wiem dlaczego tak jest. Może jestem, mega uczuciowa? Nie umiem nawet opisać tego stanu.

instagram.com/disappeaar#