but when i sleep you're

Your world is so italiano .

Nie wiem, od czego by tu zacząć ową notkę.

Bo nie mam zbyt wiele do przekazania.

Wczoraj był u mnie Massimo i gadaliśmy przez kamerkę z ludźmi.

O rany, niektórzy mieli coś z głową.

Jak im zaczęłam machać małpą moją różową, to pytali się, czy to żywe.

Tak, żywa jest jak nie wiem co, haha.

No tak.

I dzisiaj byłam u mojej siostrzyczki w Haarlem.

Pojechałyśmy do jej znajomych i nie wiem, czy to niespodzianka, czy nie, ale nie pamiętam już połowy imion.

Elin, masz genialną pamięć, człowieku!

A potem siedziałyśmy na ławeczce takiej szalonej zółtej.

I gadałyśmy z Chrisem przez telefon.

Przerwało nam parę razy, potem Chris parę razy rzucił telefonem, a potem usłyszałam Noelię.

Dobra, nie wiem, o co chodziło, okej.

A teraz wróciłaaam i tak, i tak jestem tu i nie wiem, co napisać na zakończenie.

Ogólnie jest mi gorąco trochę.

Nie wiem, czemu.

I ręce mi się trzęsły.

Również nie wiem, czemu.

Ale teraz już jest okej, tak myślę.