Najnowsze

... To ja ;)

Tak ostatnio rozmyślam nad marzeniami.

Będąc dzieckiem zawsze miało się tyle marzeń, związanych z przyszłością  -czyli kim będę, z kim i w jaki sposób mi się ościadczy mój wybranek.

Fantazja nie odstępowała nas na krok.

Te zabawy na podwórku, to było takie beztroskie życie.

A teraz?

- Teraz każde marzenie nabrało rzeczywistych kształtów.

Te wszystkie wydarzenia, które były przedstawione w moim ulubionym filmie i które miały się spełnić w moim życiu, okazały się fikcyjnym złudzeniem, przerysowanym obrazem życia, nie zgodnym z rzeczywistością.

Gdy trafimy w krąg kłopotów, czyli w trudne życie dorosłego człowieka, wspominamy dziecięce lata jako te najwspanialsze, bo tylko wtedy marzeniami można było osiągnąć wszystko co się chciało.

Teraz natomiast trzeba ciężko pracować, zajmować się domem, rodziną.

A gdzie czas dla siebie?

gdzie czas na to, by choć na chwilę myślami uciec  od codziennych problemów i wsiąść na statek płynący do krainy marzeń?

Otóż niestety tego czasu nie ma.

Jako ludzie cywilizowani biegamy wciąż za pieniądzem... by przetrwać