Moja ostatnia notka na tym blożku,
bo więcej nie mam zamiaru nic dodawać.
---
Życie może być piękne, bo porażce
jaką odniosłam w końcu wstałam.
On jest lekarstwem na mój ból. Prawdziwym diamentem.
Nie pozwolę mu tak odejść.
A wszyscy, którzy mi w drogę wchodzicie możecie mnie
na kulturce w tyłek cmoknąć.
Ach, te nasze nocne wyprawy.
Ten uśmiech.
Ten głos.
Te piękne oczy.
Zatracam się. Bez opamiętania.
Ale czy moje serce pokocha?
Się okaże. Mamy całe 2 tygodnie. :)
Buziaczki fotoblożku. Miło było. <3