skoroświt beznadziejności

Skoroświt beznadzieji

Miałam nadzieję na odzyskanie czegoś

...chyba czegokolwiek

Nie odzyskałam nic

A opłaciłam to utratą wolności

Utraciłam gdzies po drodze sens

Ale to dawno temu

beznadzieja bezsensu

Chyba już nie mam siły szukać tego sensu

Chyba już nawet nie mam siły mieć nadzieji

Kim jestem?

Nikim, czuję się ... nie ,właśnie nie czuje się kimkolwiek

Boję się

Tej dziwnej przestrzeni nadchodzącego momentu przyszłości

I nie istanieje nic co przynosi ulgę

Ta sama pustka od tak dawna

Nie do wypełnienia niczym

Bo zagubiłam siebie dawno temu

Straciłam zmysły

Straciłam kontrolę

Jestem tak jakby mnie nie było

Gdy dzień w swym istnieniu przeistacza swą nazwę na noc

Nie zmienia się nic

Zadaje sobie wciąż pytanie

Czy mogę o czymkolwiek śnić...