czuję ból w okolicach

twojej nieobecności

na skórze noszę ślady

przyśpieszonych oddechów

w polu widzenia

tylko ty

w ustach

podwyższony poziom cukru

nie boję się

 w mojej rodzinie

nikt nie umarł

z miłości

nie dotarliśmy do źródeł

dziecka

a w moim brzuchu rośnie

zasiany przez ciebie

lęk

kolejny miesiąc

co we mnie

nie wzeszedł

rozdrapuję

niewidzialną ranę

rozmawiając z tobą

o pogodzie

przygryzam język

chcę krwi

Tyle lat

moja łza

żłobi rysę

w twoim policzku

a jeszcze

nie stałeś się

pękniętą

skałą

sama proszę się o kąt

pod mostkiem

chcę przejść do historii

twojego życia

z duszą

na twoim ramieniu

z ciałem

które wie lepiej

czego pragnę

nie znam wiatru

który niesie mnie

w siódme niebo

szóstego przykazania

gdzie nawet piołun mi

nie piołunowy

pokonuję

stan nieważności

na chwilę

staję się

światłem twoich żył

jestem dla ciebie

równie egzotyczna

co japoński podręcznik

parzenia herbaty

lub układania kwiatów

tak kolorowa

że boisz się

dotknąć mnie

swoją szarością

mijamy się

jak przypływ i odpływ

tej samej rzeki

Pamięta żeby nie pamiętać

Myśli usilnie że nie wolno już myśleć

Marzy żeby nie marzyć

Drży żeby nie zadrżeć

Stara się pamiętać że nie wolno się starać

Zważa żeby nie zważać

Płonie ze wstydu na myśl że mogłaby zapłonąć

Jest po to by nie być

Tak Tak

niby nic a pełne ręce roboty

od nierana do niemocy

pragnę

tej części ciebie

która nie może

zostać do rana

tych świąt

których nie ma

w moim kalendarzu

pragnę łóżka

które gdziekolwiek by stało

to zawsze jest prawe

pragnę

własnej fotografii

w twoim rodzinnym albumie

do pełni szczęścia

brakuje mi

pustego miejsca

przy tobie

[...]

A komuś rąk zabrakło, bo kłamią pieszczoty,

I słowa gdzieś umknęły przed prawdą w obawie

Dziś słucham go  i płaczę, nagle rozpoznana,

I wiem, że miłość sięga dalej

niż ramieniem -

Trochę smutku na poprawę nastroju.