EwidentnieWszystkimWyróżniająca. 

po imprezie. było fajnie. ;D kiedyś to powtórzymy ;D

***

"-chyba tęsknisz.

-tak, ale co z tego? nie mogę przecież wyrazić jak bardzo brakuje mi jego uśmiechu, jego wesołych oczu, które mnie zniewalają.

gdy patrzę na jego zdjęcie świat na chwilę się zatrzymuje i jak idiotka wyobrażam sobie jakby to było gybyśmy byli razem. tak bardzo kraja mi się serce kiedy rozmawia z inną. czuję się przy nim jakbym nie istniała i choć oddychamy tym samym powietrzem jestem jak nicość dla niego, jak schowana pod płaszczem niewidzialności. nie mogę znieść tego, że już tak zostanie, że już nigdy mnie nie zauważy, choć tak się staram. gdy uchwycę jego spojrzenie i przez chwilę patrzymy sobie w oczy, nic innego nie ma dla mnie znaczenia tylko to aby patrzył również w moje w ten sam sposób jaki ja patrzę w jego... to takie trudne.

- kochasz go?

- co za durne pytanie. no pewnie że go kocham całym sercem. cholernie nie tak jak powinnam..

- to czemu mu tego nie powiesz?!

- za wiele dla mnie znaczy. nie chcę aby uważał mnie za idiotkę.

- a może jednak nie? może czuję to samo do Ciebie? skąd ten brak pewności siebie? zawsze zdobyłaś chłopaka, nieświadomie wysyłałaś mu jakieś fale a on je odbierał i wszystko szło jak po maśle, choć nawet byś się nie spodziewała, że podobasz akurat temu, który podoba się tobie.

- ale ten jest jedyny-inny. choć próbuję go rozgryźć nie mogę.

-wydaje mi się że sama sie chowasz.

-tak jest bezpieczniej.

-a gdy sobie kogoś znajdzie? jeśli nie spróbujesz on pewnie nigdy się nie dowie że się tobie podobał. dziewczyno zejdź na zimię.

-a jeśli nie wyjdzie?

-to znów będziesz niewidzialna jak do tej pory..."

; (