Even a rose...

Kurcze, nie moglam znalesc nic ciekawego, wiec niech bedzie to - tyle na temat obrazka.

Nie wiem co napisac. A mam ochote dodac notke... Tyle, ze zarazem nie chce mi sie nic.

Meczy mnie ta pogoda, w ogole, nawet myslec sie nie da. Jesli tam na gorze ktos jest, to niech to zmieni, byle nie na totalny ziomb, bo to juz przesada bedzie. -.-'

Hm, tak wiele piosenek mnie teraz neka, moge ich sluchac i sluchac i nawet nie mam dosc.  Nie bede wymieniac, spokojnie, zostawie je dla siebie ;)

Kiedy noc spłoszy dzień,
zmieni imię swe, już czas.
Czas już iść, założy więc,
czerwieni słodki wdzięk, już czas.

Zapach obietnicy mam,
zerwany nocą kwiat, już czas.
Pod rzęsami skryła się,
winem zmywałam grzech.

Spytaj ją co czuje gdy,
gdy nadejdzie trzeźwy świt.
Spytaj ją czy o czymś śni.

Ona kochać chce,
bo po nocy nawet dla niej wstaje dzień.
Ona kochać chce,
księżycowy anioł grucha tak jak szept.

Tajemnicy słodki smak,
nasyci wiele dusz i ciał.
Kochać chce, lecz dobrze wie
daleko stąd do gwiazd.

Spytaj ją co czuje gdy
szminkę zmywa kropla łzy.
Spytaj ją czy o czymś śni.

Ona kochać chce,
bo po nocy nawet dla niej wstaje dzień.
Ona kochać chce,
księżycowy anioł dobrze zna, dobrze zna swój grzech.

Bycie w czyims cieniu... Mozna sie przyzwyczaic, moze byc nawet fajnie. Ale zawsze przychodzi taki czas, ze to pozorne bezpieczenstwo, blogosc i zadowolenie z takiego stanu rzeczy, pryska...  jak banka mydlana.

'Pchnij mnie kuchennym nożem

Wypuść na mnie swoje lwy

Ja nie chce więcej biec w ogonie

Wolę z przodu tak jak ty'

Ho - Oh ;)