hmm, takie juz duze jestesmy! <3
ten brzuszek - nie ukrywam - napawa mnie duma, ale noc dala mi popalic.. o drugiej sie przebudzilam, zgaga pali jak nigdy, bole podbrzusza, krzyza, a zeby bylo zabawniej - mala okopuje mnie po zebrach i tak nie spie od tej drugiej.
ponadto glowa mi peka od nadmiaru problemow, a jakby tego bylo malo, zachowanie pewnej osoby nie jest jakos pocieszajace.. gdyby nie ta drobnostka z ktorej naprawde mozna by zrezgnowac, choc jeden raz, byloby calkiem milo, ale nie.. niby drobnostka, a to kolejna rzecz, ktora daje do myslenia i najprosciej mowiac - smuci.

ughh, nie mysle juz o tym wiecej. sa w moim zyciu rzeczy i problemy o wiekszym priorytecie, to nie czas na myslenie o pewnych aspektach, zeby sobie dodatkowo nie utrudniac tego co i tak nieuniknione. to sie kiedys odwroci, do tego czasu trzeba zaciskac zeby.