now.

To bodaj jedno z najgorszych zdjęć, jakie kiedykolwiek zrobiłam.

Ale nie o to chodzi, chodzi o to, że jest z teraz, z 4 rano.

Uwielbiam takie chwile, wiesz? Nie mam pojęcia ile stałam pod blokiem. Jest tu o tej porze tak pięknie. Chciałabym mieć możliwość kiedyś Ci to pokazać. Wieje silny, ale ciepły wiatr. O czwartej rano wiatr smagał moją skórę i szarpał włosy, udając, że z nimi tańczy. Nawet teraz, przez grube szkło szyb słyszę, jak usiłuje wywołać mnie na spacer.

W ciągu tych kilkunastu minut, pozwoliłam, żeby myśli odpłynęły, a ich miejsce zajął beztroski uśmiech. Jakby wietrzna pogoda miała coś obiecywać.

Moja skóra nadal pachnie wiatrem. Nadal jest delikatna od muśnięć szkwałów. Jak w powieściach drogi.

I tylko&.

Przyrzeknij ze nie spóźnisz się o cale zycie.

a w słuchawkach grało to: http://www.youtube.com/watch?v=pfORgF7ZFac