cant say

Nie umiem kochać. Po prostu nie potrafie. Nie wyobrazam sobie, zebym mogla to powiedziec. Nie chce wiązać z nikim swoich planów na przyszłość. Jestem jak dziecko, ktoro raz sie przestraszylo i nie chce drugi raz isc w to samo miejsce. Nie chce, bo bedzie bolało. Może i nie zyskam nic, ale tez nie strace. Nie bede czula sie skrzywdzona, urazona. Bede na bezpiecznym poziomie. Co zabawne.. wydawalo mi sie, ze moge, ze potrafie, ze nic nie stoi na przeszkodzie. Ale chyba nie do końca. Kilka ran pozostanie i sie nie da ich pozbyc. A moze sobie to wszystko wmawiam. Nie wiem, cieżko mi samej ze sobą, nie chce cie niczym obiciazac, nie chce zebys wiedzial zbyt duzo, poki co nie. Nie chce tez tesknic jak nie widze cie pol dnia i nie chce tez widziec w tobie egoizmu i sposobu bycia ktory nie wiem czy mi sie podoba. Kolejny raz nie bede nikogo udoskonalac, tlumaczyc i usprawiedliwiać. Let it be.