TAM GDZIE WSZYSTKO JEST PROSTE, PIĘKNE, NIC SIĘ NIE LICZY, ZAPOMINAM O SZAREJ RZECZYWISTOŚCI...
SZKODA, ŻE ZAPOMNIEĆ NIE MOŻNA NA ZAWSZE....
,,Spójrz na osiedle z dziesiątego piętra,
I powiedz okolicy, żeby stała się piękna,
Powiedz rano żelbetonowym ścianom,
Żeby do wieczora stały się rajską polaną,
Powiedz bogatym, żeby mieli współczucie,
Powiedz biednym, że pomożesz im uciec,
Do lepszego świata, gdzie brat nie zdradza brata,
Ludzi nie dzieli kasa, gdzie bieda to nie hańba,
Powiedz żołnierzom na Bliskim Wschodzie,
Że wrócą do domu zamiast umierać co dzień,
Powiedz cywilom, że to koniec wojny,
Że nie chcemy ich ropy, że dzień będzie spokojny,
I powiedz jeszcze ptakom, żeby przestały śpiewać,
I powiedz Ziemi, że oddamy jej drzewa,
I wszystko co kradliśmy. Że naprawimy dramat,
Możesz to powiedzieć. Musisz tylko skłamać,
Kiedy patrzę w niebo, czekam wciąż na znak,
Ciągle liczę na to, że ktoś słucha nas,
Ciągle marzę o tym, że kiedyś Ty i ja,
Zobaczymy razem prostszy, lepszy świat"
:*