Byłem dzikim włóczęgą przez tak wiele dni ,        

Przepuściłem  pieniądze na dziwki i dźin,         

Dzisiaj wracam do domu, pełny grosza mam trzos   

I zapomnieć chcę wreszcie jak podły był los            

 już nie wrócę morze.                            

 Nigdy więcej o nie !                              

 Wreszcie koniec włóczęgi,                  

 Na pewno to wiem.                              

 I poszedłem do baru gdzie bywałem nie raz ,

Powiedziałem barmance, że forsy mi brak.

Poprosiłem o kredyt, powiedziała - idź precz !

Mogę mieć ty stu  takich na skinienie co dzień,

 już nie wrócę morze.                            

 Nigdy więcej o nie !                              

 Wreszcie koniec włóczęgi,                  

 Na pewno to wiem.     

Gdy błysnąłem dziesiątką, to skoczyła jak kot

I butelkę najlepszą przysunęła pod nos. 

Powiedziała zalotnie co chcesz mogę ci dać.

Ja jej na to ty flądro, spadaj znam inny bar.

 już nie wrócę morze.                            

 Nigdy więcej o nie !                              

 Wreszcie koniec włóczęgi,                  

 Na pewno to wiem.     

Gdy stanąłem przed domem, przez otwarte drzwi

Zobaczyłem rodziców czy przebaczą mi ?

Matka pierwsza spostrzegła jak w sieni wciąż tkwię,

Zobaczyłem ich radość i przyrzekłem, że

 już nie wrócę morze.                            

 Nigdy więcej o nie !                              

 Wreszcie koniec włóczęgi,                  

 Na pewno to wiem.