<!-- @page { size: 21cm 29.7cm; margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } A:link { color: #000080; text-decoration: underline } -->

Pas.

Ostatnio odkryłem,ze najlepsze jest życie nudne. Dość mam już tych wszystkich pseudo atrakcji.

Niech świat zatrzyma wreszcie się. Ja wysiadam. Bo ile można. Ten cholerny rollercoaster

non stop pędzi i pędzi aż do porzygania. A ja może chciałbym odetchnąć i pogrzać dupę przed telewizorem. Problem goni problem,a już nie mam sił. Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę

gubiąc wątek i sny. A gdzieś przy okazji gubię samego siebie. I dlatego mówię pas. Dość mam zabawy,w której ciągle przegrywam,więc albo zmieniamy zasady gry albo zabieram grabki i idę w pizdu.

Z zasady nie pijam na trzeźwo

lecz nawet zasady są zmienne.

Nie kalam się myślą zbereźną.

Z reguły nie sypiam bezsennie.

Nie piszę o ciężkich porankach,

bo poukładane mam plany.

A nie jest to przecież sielanka

dopóki na nogi nie wstanę.

A każdy plan można zmienić

lecz wolę życie bez planu.

Jak tylko odkurzę mieszkanie,

zdobędę mury Libanu.

W spokojnym brzęku butelek

odnajdę spełnione, spełnione nadzieje.

Upiekę się, jak kartofelek

i nigdy już nie wytrzeźwieję.

A każdy plan można zmienić

lecz wolę życie bez planu.

Jak tylko odkurzę mieszkanie,

zdobędę mury Libanu.x2

Zdobędę mury....

Jak frytka się zetnę w oleju

i spalę się skrętem do szczętu.

I z duszy swej, mój dobrodzieju,

nie zrobię nikomu prezentu.

tekst-czesław mozil

zdjęcie-anna teodozja