U.

dłuuugo zbierałam się do tej notki ...

na wstępie chciałam powiedzieć, że wczoraj minęło równe pół roku odkąd pierwszy raz jeździłam na Urvalu

ten czas zleciał mi tak szybko, że nawet nie wiem jak to się stało

spędziłam ten czas z przecudownym towarzystwem, które na zawsze zapamiętam

i bardzo, bardzo mocno chciałabym podziękować Gosi za to, że była

bo gdyby nie ona to nie wiem czy dawno bym nie zrezygnowała z Urvala i przesiadła się na konia profesora

dzięki niej uwierzyłam, że moge coś z tym koniem zrobić i zrobiłam

ale nie osiągnęłabym tego bez Sylwii, która poświęciła nam wiele godzin gadania i mobilizowania

jestem tym osobom tak bardzo wdzięczna

dziękuje wszystkim dziewczynom z Modrzewia za wiare i słowa otuchy gdy coś nie wychodziło, za te godziny gadania po nocy, za melanże, dawno nikt mi tak nie walnął na pobudke jak Gosia, tyle wspomnień

a nawet podziękuje tym, co w nas nie wierzyli bo wy też przyczyniliście się do tego co jest teraz

chciałam wam udowodnić, że moge i zrobiłam to

o jejuuu, no po prostu DZIĘKUJE WAM WSZYSTKIM