41.najgorsza jest bezsilność.

Człowiek potrafimy docenić dopiero po jego utracie, gdy powstaje niemożliwa do wypełnienia pustka.

Czasami, mimo że coś nas niszczy, nie potrafimy od tego odejść. Czasami po prostu boimy się zmian. Czasami samych siebie. A czasami kochamy zbyt mocno, by uwierzyć, że miłość potrafi zabić.

Są ludzie, którym pozwolimy wracać zawsze. Choćby nie wiadomo jak Nas zawiedli, i jak bardzo pozwolili Nam cierpieć. I mimo, że wywoływali najokropniejszy ból, gdy odchodzili - to wywołują najcudowniejszy uśmiech, gdy wracają. 

Prawda jest taka, że wszyscy cię kiedyś skrzywdzą. Ale musisz odróżnić tych, dla których warto cierpieć

zyj tak by ludzie żałowali, że nie mają okazji cię poznać. By twoje byłe koleżanki żałowały,że ich nie lubisz. By chłopak z którym byłaś lub który ci się podobał długo lun na zawsze o tobie pamiętał. 

By wszyscy zazdrościli ci nie urody bo ma ją każdy , ale niezwykłego charakteru.

A najgorsza jest ta bezsilność, że nie możesz zrobić kurwa nic

Bo widzisz, prawdziwa przyjaźń nie kończy się nigdy. Nic nie jest w stanie jej zachwiać - żadne kłótnie, wątpliwości czy inne problemy. Nawet odległość nie może być przyczyną do jej zerwania. Kilometry nie są dobrą wymówką do zakończenia znajomości. Bo gdy zależy ci na kimś, starasz się, niezależnie od tego, co was dzieli. Najważniejsze jest to, co was łączy.

Żyj na swój sposób , nie według instrukcji innych

Dziś tym co mówili "gimnazjum zmienia człowieka" przyznaje rację...

są grzechy, które popełniam z uśmiechem na twarzy.

patrząc na nią w stu procentach zgodziłam się z teorią , że człowiek pochodzi od małpy.

Może kiedyś z ciebie po prostu wyrosnę. Bo cholera nie znam innego sposobu.

`ogarnij to suko , bo dba się o szacunek , przyjaźń , a nie o popularność i trochę dymu ze szluga.

Tak bardzo zmęczony monotonią życia, a wszędzie gdzie się obrócisz, za plecami czyhają oszuści i złodzieje.

Siedziałam na "naszej" ławce w parku sięgałam po kolejnego papierosa z myślą, że przyjdziesz i powiesz "Kochanie, rzuć to" .

Czego się boję? Boję się stracić ludzi, których kocham. Boję się, że kolejny raz mi się to przydarzy. Boję się samotności. Boję się kiedyś obudzić i zdać sobie sprawę z tego, że nikogo już przy mnie nie ma.

Nie mówię, że chcę z Tobą wziąć ślub, żyć do końca życia, mieć dzieci, po prostu Cię kocham i chcę, abyś o tym wiedział.

- Podobno masz do sprzedania miłość... - Tak, mam, ale jeśli ją kupisz musisz liczyć się z konsekwencjami. - A dużo ich ? -Hmmmm, nieprzespane noce, przepłakane dni, zmarnowane życie... i takie tam.

Gdyby światem rządził przypadek, zapewne byśmy się nie spotkali. Musi istnieć jakaś siła, która zbliża ludzi.

Dobija ogrom tych myśli. Co mieliśmy i ile straciliśmy.

Przeszłość wciąż wraca, niszcząc mnie od środka. Nie ważne jak bardzo starałabym się zapomnieć, ona wróci i zostawi po sobie kolejny ślad. 

Nie mam kontroli nad moją wyobraźnią .

Raz się śmiejesz, a już za minutę zapadasz się w czarną dziurę .

Dziewięćdziesiąt procent naszych zmartwień dotyczy spraw, które nigdy

się nie zdarzą!

Pokłóciłam się ze szczęściem, nadzieję kopnęłam w dupę, miłość wyzwałam

od szmat, a ze smutkiem pije wódkę.