62.

taki już jestem, to leży w mojej naturze więc zapamiętaj proszę, że nie chcę nic, co na dłużej.

coś we mnie w środku zmieniło się na zawsze, jestem innym człowiekiem, inaczej na wszystko patrze. muszę się ogarnąć, to od losu nowa szansa, mam cel, przede wszystkim nigdy tam nie wracać.

ona po prostu chce kogoś, kogo mogłaby pokochać.

świat jest głuchy na twoje łzy i łkanie.

a teraz nie patrzeć w przeszłość. nie odwracać się. nie stać w miejscu, nie cofać się. po prostu brnąć do przodu w nieznane. byleby tylko zajść jak najdalej.

bo czasem trzeba się uśmiechnąć. tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć. przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń. dać z siebie wszystko. dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci.

bo jeśli spełniają się sny to nie wiem o czym powinnam dziś śnić.

w końcu życie samo Cię dopadnie i dokładnie zgnoi, wtedy poczujesz jak samotność boli.

słyszałam, że jesteś mym wrogiem, i że życzysz mi źle więc ja też źle życzę Tobie.

tak, zostanę optymistką mającą wyjebane na wszystko.

dobre momenty jak fotografie zbieram w swej głowie jak w starej szafie.

nie budź fałszywych nadziei, bo odpowiadasz za uczucia, które roznieciłeś.

zazdrość to największa kurwa, jaką miałam nieprzyjemność poznać.

pomyśl chwilę, jak często tak się dzieje, że konkretnym chwilom w życiu dajesz tytuły piosenek.

wspominasz to co było, unosisz się w powietrzu. chciałbyś cofnąć czas, po to by dzisiaj nic nie czuć.

coraz częściej nad ranem w mojej głowie pędzą myśli, zbyt wiele się zdarzyło odkąd ostatnio gadaliśmy.

to boli tak, że chyba znów się najebie, bo nie wiem co kochałam bardziej, świat czy Ciebie.

rozwiązania wygodne poszedłeś na łatwiznę, Ty masz na twarzy uśmiech a ja na sercu bliznę.