Nie tak miało być

Nie tak miało być

cz. 13

-Mateuszku! Już przyjechałeś, dzień dobry- słyszymy głos zza ogrodzenia, odskakujemy od siebie zawstydzeni- babcia wspominała, że będziesz- widzę uroczą starszą panią, która wchodzi do naszego ogrodu boczną furtką. 

-Dzień dobry, na szczęście dojechałem szczęśliwie- Mateusz obejmuje sąsiadkę, muszą mieć dobre relacje, co nie zdarza się często ludziom z taką różnicą wieku- to Nadia- przedstawia mnie, a pani mnie przytula.

-Nadia, piękna dziewczyna. Mów mi Halina dziecko- uśmiecha się i już ją lubię, widać, że w porządku z niej kobieta, a nie jak te inne stękające babcie- w szafce macie świeżą drożdżówkę i kilka bułek na śniadanie. A wieczorem zapraszam na kolację.

-Dziękujemy za zaproszenia, ale..- zaczyna Mateusz.

-Ah, no tak. Zapomniałam, że już nie jesteś malutkim Mateuszkiem. Uciekam, bawcie się dobrze! I gdybyście czegoś potrzebowali to z chęcią pomogę.

-Przepraszam.

-Za co?- nie rozumiem.

-No za Halinkę.

-Kochana jest, i nie rozumiem dlaczego nie chciałeś iść do niej na kolację. Tak się ucieszyła, jak cię zobaczyła.

-Mam inne plany- uśmiecha się szeroko. 

-Nie wnikam. A teraz robimy tak, ja idę pod prysznic, ty robisz śniadanie i go na plaże- ciągnę go do środka.

*

Na stole w kuchni czeka na mnie herbata i porcja ciasta. Są też kanapki z pomidorem i ogórkiem. Po prysznicu czuję się odświeżona i pełna dobrej energii. Zanim siadam przytulam się do pleców Mateusza i całuję go w policzek. 

-A to za co?

-Za śniadanie, dziękuję- upijam łyk herbaty.

-Cała przyjemność po mojej stronie.

-Widać, że masz dobry kontakt z panią Haliną- zaczynam rozmowę, interesuje mnie jak to się stało, że taki młody chłopak ma taką zażyłość w gruncie rzeczy z obcą dla niego osobą.

-Jest dla mnie jak druga babcia. Osiem lat temu zajmowała się mną prawie przez całe wakacje.

-Byłeś tu z pierwszą miłością?- próbuję nadać zazdrosny ton słowom.

-Nie- widocznie się spina.

-Powiedziałam coś nie tak?