a

fanpage | [email protected] 

Nie przyzwyczajaj się do mnie, nie zapamiętuj mojej twarzy, ani mojego uśmiechu. Nie zapamiętuj koloru moich oczu, ani rys na moich dłoniach. Nie zapamiętuj mojego zapachu, ani moich perfum, które poczujesz. Nie zapamiętuj tego co lubię, ani tego czego nienawidzę. Nie zapamiętuj co jest dla mnie ważne, a co jest mało istotne. Nie zapamiętuj mnie, ani tego co we mnie jest. Nie zapamiętuj moich słów, ani żadnych moich gestów. Nie zapamiętuj mojej osoby, nie mozesz jej zapamiętywać. Rozumiesz? Bo kiedy Ty już to wszystko zapamiętasz, kiedy dojdziesz do wniosku, że wiesz o mnie wszystko, właśnie wtedy kiedy Twoje serce wypełni się moją osobą. To ja odejdę. Mam w zwyczaju uciekać przed kimś kto mnie kocha. Nie umiem zawierać przyjaźni, gdzie z jednej strony ciągnie się poczucie miłości. Nie umiem, bo być może tak się nie da. Być może. Ale jedno wiem, nigdy, przenigdy nie przywiązuj się do mnie. Bo zaboli. 

Nic nie czuć, tak byłoby najwygodniej.

Moja babcia mawiała, że o to właśnie chodzi w miłości - każdy jest w jakiś sposób wariatem, rzecz w tym, żebym znaleźć kogoś, kto uzupełnia to swoim wariactwem.

- Kiedy zdążyliśmy się zestarzeć?

-Ja tam zawsze byłam stara i dobrze mi z tym. Skoro bolą mnie mięśnie to znaczy, że ich używałam. Co noc chodziłam do ukochanego faceta. Mam pare zmarszczek, ale za to wyleżałam się na plaży. Wyglądam jak wyglądam, bo piłam i paliłam. Żyłam, kochałam, tańczyłam, śpiewałam, harowałam i bzykałam się do woli. Nie narzekałam. Starość nie jest zła.

Dlaczego czasami tak trudno jest rozmawiać? Zamiast prośby o wyjaśnienia serwujemy chłodne spojrzenia. Zamiast żartu - milczenie. Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

Czyż istnieje bowiem coś bardziej przerażającego, niż zdać sobie sprawę, że mamy chwilę teraźniejszą? To że potrafimy w ogóle przeżyć ten wstrząs, zawdzięczamy wyłącznie temu, iż z jednej strony chroni nas przeszłość, a z drugiej przyszłość.

Jeśli coś postanowiłeś, zrób pierwszy krok. I nie bój się zrobić następnego. Bój się bezczynności. Wyznacz sobie cel i wyrzuć z głowy całą resztę.

Ale przecież tak to działa, wyrządzisz komuś straszliwą krzywdę, to starasz się odebrać mu godność i honor, bo wtedy łatwiej jest spojrzeć sobie w oczy.

Bez względu na to, co się zdarzy życie idzie dalej, słowa wciąż napływają, prawda jest wyrzucana czy ci się to podoba, czy nie, a życie nigdy nie pozwoli ci zatrzymać się i złapać cholerny oddech.