a

fanpage | ask | [email protected] 

Na przystani ktoś na gitarze gra, letni romans co złączył serca dwa.

Tylko Ty i setki wspomnień.

Nie wiem, kto Cię nauczył być tak obojętnym wobec cierpienia.

Dziś między wdechem, a wydechem. Między uderzeniem, a bólem.

I już zawsze będzie tak, że zazdrość zniszczy każde pozytywne uczucie.

Uratuj, porwij, ukryj, oczaruj, rozkochaj, pocałuj, zostań na zawsze. <3

Mam patent na ten wieczór i uwierz, że lepszy niż melanż.

Za dużo sarkazmu, za mało uczuć. 

Nie oddalaj się teraz, trzymasz w dłoniach mój świat. 

Ten ból rozwala mnie. Rozpierdala mnie. Wewnątrz, na zewnątrz i pomiędzy nami.

Może właśnie dlatego to tak boli. Bo nigdy tak naprawdę Ciebie nie miałam, a na dodatek Cię straciłam.

Te­raz je­dyne co mi po­zos­tało to uda­wać, że wszys­tko jest ok, że Two­je imię nie wy­wołuje u mnie dreszczy, że na Twój wi­dok mo­je ser­ce nie przyśpiesza.

Dla mnie to jest wiel­ka miłość, a dla niego kil­ka zwykłych z życia chwil.

Zu­pełnie inaczej jest, jeżeli masz ko­goś, kto cię kocha. To Ci da­je setkę po­wodów, aby żyć. Ja ich nie mam.

Pa­miętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspa­niałego. Nie pot­ra­fię wyb­rać żad­nej z nich i po­wie­dzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe.

-Tęsknisz? 

-Tyl­ko gdy oddycham.

Miał dać jej siłę, oka­zał się jej słabością.

A kiedy ona Cię kochać przes­ta­nie, zo­baczysz noc w środ­ku dnia, czar­ne niebo za­miast gwiazd, zo­baczysz wszys­tko to sa­mo, co ja.