A!

fanpage.

pytamy.

mail: [email protected]

poprzednia część.

- Więc tak wyglądają te jego ważne sprawy.

- Poprawiałam mu tylko krawat- tłumaczyłam się- zresztą nie powinno cię to obchodzić.

- Nie dokończyliśmy rozmowy, bo nam przerwał. A liczę na wyjaśnienie twojej ucieczki.

- Ja mam wyjaśniać? Może ty łaskawie powiesz mi kto to Paulina i dlaczego nie raczyłeś mnie poinformować o jej istnieniu wcześniej? Myślałeś, że jak mnie przelecisz dwa razy to faktycznie będziesz miał łatwiej z zaliczeniem semestru? To się przeliczyłeś. A teraz nic nie mów i wyjdź. Nie mam ochoty wysłuchiwać marnych tłumaczeń.

- O matko!- wybuchł- ty naprawdę uwierzyłaś Weronice?

- Nie będę się z tobą wdawać w niepotrzebne dyskusje.

- Pozwól mi wytłumaczyć i tym razem nie uciekaj.

- Nie mam czasu.

- To nie prośba. Posłuchaj, Paulina to najlepsza przyjaciółka Weroniki i tej ubzdurało się, że zrobi z nas parę.

- To chyba w piątkową noc doszły jej plany do skutku- wysyczałam.

- Do niczego nie doszło! Cholera jasna, pozwolisz mi dokończyć, czy będziesz paplać- nie odezwałam się nic- faktycznie, widziałem się wtedy z Pauliną, ale tylko dlatego, żeby wyjaśnić raz na zawsze, że nic z tego nie będzie. Tyle. Później wróciłem do domu. Przypomnij sobie, nawet mama mówiła, że cały wieczór byłem z nią. 

- Jaką mogę mieć pewność.

- A taką, że gdybym miał dziewczynę to na pewno nie zaprosiłbym cię na popołudnie ze znajomymi, z tego samego środowiska na dodatek.

Zrobiło mi się głupio. Uwierzyłam tej młodej siksie, nie pytając o nic Piotrka.

- Teraz nic nie powiesz? 

- No okej, nawet jeśli mówisz prawdę, to tak czy siak nie powinniśmy się wiecej spotykać- odpowiedziałam zimnym tonem przypominając sobie jak odstawałam od jego znajomych już po zakończeniu ogniska.

- No tak, przecież już zdążyłaś się pocieszyć, kimś starszym, wyższym w hierarchi, bogatszym.. bardziej pasującym do twjego idealnego świata- odparł gorzko, odwrócił się na pięcie i wyszedł zostawiając mnie w burzy własnch myśli mięszających się z zapachem jego obecności i słowami echem odbijającymi się w moich uszach. 

koniec

A.

w wolnej chwili siądę i spiszę drugie zakończenie, kóre chodzi mi po głowie. :)

czekam na opinie, wrażenia i odczucia. ;*