Z radością i dumą muszę stwierdzić, że trochę już dojrzałam przez te ostatnie sytuacje. W sumie sama nie wiem czy towarzyszy temu radość,ale z pewnością jakieś silne uczucie. Nadal nie mogę się w pełni odnaleźć, ale napewno jest lepiej. Niedługo wyniki biopsji,tylko na tym się muszę teraz skupić, a nie na...no:) Jestem wdzięczna wielu ludziom, za obecność... Naprawdę,uważam że nie zasłużyłam sobie na was, a jednak. Rozpoznawalność w ostatnich dniach mnie dobija, jak daleko mogą posunąć się niektórzy ludzie? Oni już nie znają nawet granic. Za miesiąc koniec roku szkolnego a ja nadal tego nie ogarnęłam. Na co ja czekam? Brakuje mi tylko tej jednej osoby i będzie dobrze,czuję się spełniona już prawie,jeszcze trochę. Keep fucking fighting. W sumie po zastanawieniu się doszłam do wniosku,że jeśli biopsja wyjdzie chujowo to zostanie mi tylko kilka miesięcy egzystencji,więc dlaczego przejmuję się takimi mało ostnotnymi sprawami...idiotka. Muszę wstać za 4godziny.

Rób co chcesz, i nie żałuj.