Can I?

Chcę Cię obok. Chcę Cię mocno.

Kimkolwiek w sumie byś był, czy była. Po prostu chcę. 

Tak właściwie to jest całkiem w porządku. Naprawdę? Pozornie? 

Gubię się. Dziś zostałam w domu. Chyba źle się czuję, ale nie wiem na pewno. 

Chyba pójdę po kawę. Tak kawa będzie ok. 

Chyba za kimś cholernie tęsknię. Chyba powinnam się odezwać. Ale chyba mi wstyd. Bez chyba. 

Po prostu mi wstyd. 

Tęsknię za Martą. I Aishą. Ale głupio mi się do nich odezwać po 13 miesiącach. Szcześliwa liczba. Ale chyba już nie powinnam. Nie mogę niszczyć im życia od tak, po tak długim czasie. A chciałabym kiedyś znów je zobaczyć. Zasnąć obok na pryczy, czy wypić herbatę. W sumie to nie jestem do tej pory pewna czemu tak szybko zrezygnowałam z nich, z harcerstwa. Może po prostu się bałam. Robiłam głupie rzeczy. Za duża odpowiedzialność, małe dzieciaki wpatrzone we mnie jak w obrazek. Odwzorujące moje zachowanie w pełni. Nie chciałam żeby były takie jak ja. Nie byłam dobrym wzorem i w sumie nadal nie jestem. Teraz to już szczególnie. Jeszcze brakuje żebym zaczęła dawać sobie w żyłę i kraść przedszkolakom maskotki. Really. Strasznie mi ich brakuję, chciałabym cofnąć czas. Nie wiem czemu zadzwoniłam i powiedziałam, że mam dość, więcej mnie nie zobaczysz, chcę odejść. I to kilka godzin przed Gwiazdką. Spieprzyłam jej wtedy święta, wiem przecież. Pamiętam jak byłam jeszcze głupim gówniarzem. Jak tydzień po urodzinach Claudii poszłyśmy na pierwszą zbiórkę. Ona odeszła, a ja zostałam. Mimo, że na początku strasznie bałam się obozu, nowych ludzi. Ale to był czas, który mnie zmienił. Pierwszy obóz >nie płacz Lizak, wszystko będzie w porząku, no już, zamknij oczy, a jak je otworzysz Ona już tu będzie<, Tara, Aisha, Mia. Strasznie was kochałam. Swego czasu rodzice grozili "jeszcze raz to zadzwonię do Aishy i to jej się będziesz tłumaczyć". No jeszcze czego, kiedy minęły te czasy? Chciałabym wrócić, stary skład,

Lizak, Maja, Mia, Aisha. *.*

Wszystkiego mi brakuje. Podjęłam złe decyzje. Wszyscy odeszli. Nie wiem co myśleć. Mam nawet listę osób które kochałam, a których nie ma. Za którymi tęsknie KUREWSKO mocno. 

1. Claudia Sobańska.

>zastałam tu taką małą dziewczynkę, w dwóch kitkach co chciała być kwiaciarką? Bo mam tu dla niej żółtego kwiatka. A tu prezent dla dużej Claudii< <3333