Nic nie można zrobić, gdy z naszego życia odchodzą bliscy ludzie. Pewnego dnia łapiemy się na tym, że jeszcze wczoraj, przedwczoraj, ubiegłego lata byli tu wszyscy.
Dobrze, że świat nie staje przez to w miejscu, a my razem z nim. Codzienność narzuca nam pewne działania, a każde - w takim czy innym stopniu - wymaga skupienia na nim myśli. To dobrze, bo gdy kogoś zabraknie, ból i tęsknota muszą ustąpić nieco miejsca codzienności, inaczej można by zwariować.
Komentowanie zdjęcia zostało wyłączone
przez użytkownika cocacolatojestto.