....

Nad­szedł czas na zmiany. Duże zmiany. Przy­naj­mniej dla mnie, głównie o to chodzi. Zaczy­nam się du­sić w tej codzien­nej mo­noto­nii, ru­tynie. Nie o to chodziło. W ta­ki sposób nig­dy nie będę szczęśli­wa. Oczyszczam swo­je życie. Zaczy­nam wszys­tko od ze­ra. Pra­wie. Wyrzu­cam z mo­jego życia kil­ka osób. Od dzi­siaj dla mnie nie is­tnieje­cie. Tak pos­ta­nowiłam i tak będzie. Mam te­go wszys­tkiego do­syć. To chy­ba przez te dwa dni bez Ciebie tak mi od­bi­ja. Nie ważne z resztą. Musze od­na­leźć swo­je praw­dzi­we ja, uk­ry­te gdzieś tam głębo­ko. Ko­niec z przej­mo­waniem się in­ny­mi. Od dzi­siaj jes­tem TYL­KO sobą, nie kimś kim chce­cie żebym była. Muszę podjąć kil­ka ważnych de­cyz­ji, na pew­no nie będzie to łat­we, ale po­radzę so­bie. Wierzę w to, wierzę w swój hap­py end. Je­dyne co się nie zmieni, to mo­je uczu­cie do Ciebie. My, nasz związek. Tyl­ko to jest w porządku. Spra­wiasz, że za­pomi­nam o wszys­tkich prob­le­mach, dziękuję. Od dzi­siaj nie przej­muję się jut­rem. Dzi­siaj to dzi­siaj. A co będzie jut­ro- okaże się jut­ro. Czas- ten niepo­kona­ny, niep­rześcig­niony. Nig­dy nie wiado­mo, kiedy przyj­dzie na Nas. Życie jest jak wal­ka z cza­sem. Mało ko­mu uda­je się ja wyg­rać, niewielu z Nas schodzi z rin­gu z uniesiony­mi w górę ręko­ma. Dla­tego wszys­tko, co chcę zro­bić jut­ro, zro­bię dzi­siaj. Może kiedyś uda mi się go wyp­rzedzić, po to, żeby umierając czuć z te­go ra­dość, nie mieć nic do zro­bienia na tym świecie. Chcę spełnić marze­nia, chcę być kimś! 

wiem, że dla Was to nie ma znacze­nia, ale mu­siałam to gdzieś umieścić, podzielić tym z kimś