.

Siedziała na łóżku i wpatrywała się w jeden punkt na ścianie .

Po policzkach spływały jej słone łzy.

Przypominały się jej wszystkie miło spędzone chwile.

Pierwszy spacer, pierwszy pocałunek .

Pamiętała jak pierwszy raz się kochali .

Gdy mówił ,że będzie delikatny .

Zrobiła to dla niego chociaż strasznie się bała .

Później zaczęły się kłótnie o nic .

Wieczorami płakała w poduszkę bo czuła, że zaczyna się wszystko walić .

Że ich miłość nie była prawdziwa .

Nigdy nie powiedział jej, że ją kocha mimo tego,  że ona powtarzała mu to codziennie.

Mówił żeby dała mu więcej czasu .

Ale on dalej nic do niej nie czuł .

Był jakby pusty w środku , ale czuł się z nią szczęśliwy .

Ona była w nim zakochana do szaleństwa , a on był w dalszym ciągu tylko szczęśliwy .

Nie umiał nazwać rzeczy po imieniu .

Zaczął zauważać, że kiedy nie ma jej w pobliżu czuje się smutny i myśli ciągle o niej .

Kochał ją , ale nie miał odwagi by jej to powiedzieć .

Pewnego dnia umówiła się z nim w parku .

Chciała to wszystko zakończyć bo wiedziała że ten związek nie ma przyszłości .

On nie mógł wypowiedzieć ani jednego słowa .

Chciał krzyczeć , ale znowu zabrakło mu odwagi .

Płakali obydwoje .

Wiedział że stracił ją na zawsze .

Może gdyby wyznał jej, że ją kocha dałaby mu drugą szansę .

Odeszła i zostawiła go samego .

Chłopak wstał i poszedł do domu .

Zadzwonił do kumpla i powiedział że jego życie właśnie się skończyło ,że ma powiedzieć jej że kochał

Ją bardzo mocno .

Po  tym rozłączył się i wbił strzykawkę do żyły .

Nie czuł bólu .

Umarł myśląc o wszystkich chwilach spędzonych z nią i o tym jak bardzo ją kocha .

Wiedziała że gdyby dała mu więcej czasu przyznał by się do tego że ją kocha i nadal by żył .