Oglądam filmy.
Czytam książki.
Słucham opowieści.
Wszystko co tam jest, nawet jeśli nieszczęśliwe i dramatyczne...
To wszystko jest w swój własny sposób piękne.
Zakończenia, początki, postacie, charaktery bohaterów, ich historie, losy i uczucia.
W nich wszystko jest piękne.
A we mnie nie ma nic pięknego.
Nic.
Wspomnienia bolą.