20.

Brrr... No heej ;* Dzien jak codzien, nic ciekawego.. Ale moze pozniej 

bedzie jakos ciekawiej ?! Moze i tak wkoncu Andrzejki *_* u Beaty..

Z Nati, Paula, Martyna, no i Beata no bo jagby innaczej...

Zaraz na siatke.. i zaraz po niej lece na IMPREZKE !! *__*

Zimno, o <lol2> Śnieg pada, OMG :x Jejciu, a ja bez butow.. ;c

Hmm... nie wiem co pisac. To, na w-f gralysmy w kosza.. Gdybyscie mnie

widzieli w akcji.. O ile byla by taka akcja, bo raczej jej nie bylo nawet :D

Chodzilam po tym boisku, tak jakby mi ktos nie dal w nocy soac -.-

Mowie wam masakra.. Pozniej matma, polski, historia, angielski < wszyscy

robia sciagi na gegre>, no i geografia, no bo jakby moglo zabraknac geografii??!!

Przeciez Zadrozna by sobie tego nie wybaczyla, no bo skoro nie chciala nam pozwolic

isc na kregle z okazji MIKOLAJEK <3 Bo jej lekcja przepadnie, ja z niej nie moge...

Oczywiscie jakby innaczej poszla zglosic to dyrekcji... No i co ?! Zamiast w-f za tydzien,

o godzinie 8.00 mamy geografie.. OMG ;x Yhh.. xd Poprostu jej nie nawidze...

Ale ja juz nie zanudzam i tak musze isc juz...

No wiec bajuu ;** Moze wieczorem bedzie wpis, ale nie obiecuje ;** <3

"Pa­mięta­cie, kiedy by­liście małymi dziećmi i wie­rzy­liście w baj­ki, marzy­liście o tym, ja­kie będzie wasze życie? Biała su­kien­ka, książę z baj­ki, który za­niesie was do zam­ku na wzgórzu. Leżeliście w no­cy w łóżku, za­myka­liście oczy i całko­wicie, niezap­rzeczal­nie w to wie­rzy­liście. Święty Mi­kołaj, Zębo­wa Wróżka, książę z baj­ki - by­li na wy­ciągnięcie ręki. Os­ta­tecznie do­ras­ta­cie. Pew­ne­go dnia ot­wiera­cie oczy, a baj­ki zni­kają. Większość ludzi za­mienia je na rzeczy i ludzi, którym mogą ufać, ale rzecz w tym, że trud­no całko­wicie zre­zyg­no­wać z ba­jek, bo pra­wie każdy na­dal cho­wa w so­bie is­kierkę nadziei, że które­goś dnia ot­worzy oczy i to wszys­tko sta­nie się prawdą. [...] Pod ko­niec dnia, wiara to za­baw­na rzecz. Po­jawia się, kiedy tak nap­rawdę te­go nie ocze­kujesz. To tak, jak­byś pew­ne­go dnia od­krył, że baśń może się nieco różnić od twoich wyob­rażeń. Za­mek, cóż, może nie być zam­kiem. I nie jest ważne "długo i szczęśli­wie", ale "szczęśli­wie" te­raz. Raz na ja­kiś czas, człowiek cię zas­koczy, i raz na ja­kiś czas człowiek może na­wet zap­rzeć ci dech w pier­siach."