Tous les jours, pas maintenant
Dodano: 4 STYCZNIA 2011
Un peu naivement.
Un peu naivement.
On se prend la main comme des enfants
le bonheur aux levres, un peu naivement.
Et on marche ensemble d'en pas decide
alors que nos tetes nous crient de toute arrete.
Saumur.
Bo dzisiaj mija dokładnie rok od mojego pierwszego dnia tam.
Nigdy w życiu nie przypuszczałam, że będzie mi tak bardzo brakować tego miejsca.
Żeby się nie uczyć człowiek może zrobić wiele:
