Kagerou wa tonda...

no cóż... okej, obrazek znaleziony w necie, to fakt.

ale inny mi nie pasował do tego.

ogólnie co do szkoły to może być, zaliczyłam wszystkie sparawdziany z matmy i teraz tylko czekam na wyniki próbnej matury.

czyli zdaję do następnej klasy. ledwo, ale zdaję.

dzisiaj spędziłam przyjemny wieczór na oglądaniu jakiejś durnej komedii romantycznej, która w gruncie rzeczy nie była taka głupia

co jakiś czas tylko wychodziłam na dach zapalić i popatrzeć w niebo... najpierw piękny zachód słońca, a później gwiazdy niekiedy chowające się za chmurkami. <3 nie było tak źle, a i w ciszy to robiłąm, nie słuchając muzyki tylko rozkoszując się to piękną melodią życia tętniącego gdzieś tam dalej. na serio jak się mieszka na obrzerzach dużego miasta, jakim jest niezaprzeczenie Warszawa i słucha się ciszy ma się wrażenie, że mieszka się w bańce mydlanej. spokój zakłócany tylko dźwiękiem samochodów i wiecznie spieszących się gdzieś ludzi słyszalny jak przez niewidoczną ścianę, barierę.

Kagerou wa tonda... dzisiaj jest 15 czerwca, czyli dokładnie za miesiąc będzie 2 rocznica śmierci Daisuke.

spoczywaj w pokoju kochany, należy Ci się za to, co zrobiłeś dla wielu ludzi kiedy żyłeś.

dałęś im nadzieję... a to chyba jeden z najcenniejszych skarbów człowieka.

nie wiem co jeszcze napisać tak więc Oyasuminasai.