Czy zastanawiałeś sie kiedyś czym żyjesz ? Masz tylko trzy możliwości. Możesz żyć przyszłoscią, gównem które sie wydarzy. Nigdy nie wiesz co bedzie za 5 minut, wiec to taka gra w ciemno. Możesz liczyć na łut szczęscia, lecz łutem sie już nie mierzy. Możesz sie starać, wyprówać z siebie flaki, ale to i tak nic Ci nie pomoże. Drugą opcją jest życie teraźniejszością. Jedni mowią, że żyją z dnia na dzień, inni, że z minuty na minute. System spierdolony z samej genezy. Próbujesz lecieć na spontanie i wychodzi, że zostajesz sam. Uważasz sie za kozaka, a i tak wszyscy wiedzą, że masz jakiś potężny problem ze swoją jaźnią. Starasz odbić sobie całe zło, a mimo wszystko głębokość jeziora gówna w którym toniesz wydaje sie nieskończona. Trzecie wyjście jest dosyć ciekawe, lecz nie jest dobrym sposobem na życie. Żyć przeszłością. Rozkoszować sie pięknymi wspomnieniami, idealizować ludzi których lubiłeś, przywoływać momenty nadwyraz przyjemne. Zostajesz marzycielem, ktory nic nie robi, aby brnąć aleją wybrukowaną fekaliami, błotem i spieprzoną naturą egzystencji. Ogarnia Cie lęk przed złymi i dobrymi przypadłościami losu. Boisz sie wystawić nos za róg i zobaczyć co Cie tam spotka. Jest pewna legenda o usposobieniu idealnym, lecz coś takiego nie istnieje. Ideały nie istnieją. Jeśli uważasz, że potrafisz pogodzic 3 różne czasy ze sobą, to jesteś w błędzie. Jesteś kolejną niedoinformowaną istotą w koszyku niepewności. Ludzie przedstawiają czas jako sznurek, nić która ciągnie sie  nieskończenie. Ja uważam, że czas to jeden wielki kłębek rozpieprzonego sznurka do snopowiązałki, który został skonstruowany tak, że sie nie krzyżuje, a tylko smyra zabłąkanymi odstającymi niteczkami. Więc? Kim Ty jesteś ?