siedzę w górach, czytam książki

- pogoda nie pozwala dzisiaj na spacery

a po głowie chodzi mi sunny day real estate - in circles

i przykro jest mi raczej,

raczej nie chcę tracić najbliższych mi osób,

nie w taki sposób i nie z mojej winy

- a jednak.

nie chciałabym dojść do wniosku, że się stało i nie odstanie

- bo chyba za dużo spraw, rzeczy najważniejszych u mnie się stało i nie odstało.

zresztą zbieram plony tego, co posiałam

więc pewnie sobie zasłużyłam

a nawet jeśli, nawet jakby to co,

jestem obecnie w stanie stoickiego spokoju i zdystansowania.

nie, że mnie nic nie wzrusza, bo wzrusza, choć jakoś dziwnie inaczej

dziwnie spokojnie, dziwnie mniej? to dobrze?

chociaż nie - teraz nawet samej sobie czuję się dosyć obca.

a może ja już skamieniałam?

Żal że się za mało kochało
że się myślało o sobie
że się już nie zdążyło
że było za późno

choćby się teraz pobiegło
w przedpokoju szurało
niosło serce osobne
w telefonie szukało
słuchem szerszym od słowa

choćby się spokorniało
głupią minę stroiło
jak lew na muszce

choćby się chciało ostrzec
że pogoda niestała
bo tęcza zbyt czerwona
a sól zwilgotniała

wszystko już potem za mało
choćby się łzy wypłakało
nagie niepewne

ks. Jan Twardowski

zdjęcie chyba z krakowskiej Nowej Huty,

robił chyba kuzyn