Ostatni oddech słońca przynosi wiatr
pod złotą łunę pod świata płonący dach
z nad rzeki wspomnień obraz unosi się
dom twój daleki, zgubiony dawno gdzieś
Z dala od bliskich, tak nagle rzucił los
w gwarze tajemnic brzmi nowy nieznany głos
z nad rzeki wspomnień obłok podnosi się
dom twój daleki zgubiony dawno gdzieś
ref:
Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
ono rozproszy złe nocy cienie
niechaj nadziei skrzydła białe
spowrotem niosą cię jak ptak
Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
ono rozproszy złe nocy cienie
niechaj nadziei skrzydła białe
spowrotem niosą cię jak ptak
{Beata Kozidrak - Rzeka Marzeń}