all hope is gone.

memories.

Bo to wszystko dawno i nieprawda.

Wkurzacie mnie wszyscy i jakoś tak pierwszy raz od bardzo dawna mam ochotę
 się położyć i patrzeć w sufit,po prostu,o tak!
Nie usiąsc,lecz położyc-zanurzyc się w mojej cudownej ciepłej kołderce
i mieć wszystko głęboko gdzieś.
Pewnie zaraz tak też właśnie zrobię.
cała więc jestem chOasem ,
bo chaos to taki nudny i pospolity już jest.

Nie wiem tylko,kiedy będe gotowa na to, by wyjśc z tego ukrycia.
Obojętnośc i świadomosc tego,że nawet gdyby coś się stało to i tak
nie stanie się nic,chyba całkiem mi się spodobała.
Nie wysilam się,nie rozmyslam,nie płacze już godzinami..
a jednak usmiech wydaje się być jeszcze bardziej odległy niż wcześniej.
To wszystko jest złe,psuje,miesza,mąci,nie pozawala mi spać i spokojnie oddychać.
Ludzie,którzy mnie otaczają są ostatnio jak spliny,jak dym tytoniowi zatruwający życie,  który niszczy mnie i tych ,którzy jeszcze starają się znosić moje okropne humorki.
(A może po prostu jest im to aż tak obojętne?:))

Brzuch mi dokucza,głowa też coraz bardziej zaczyna.
Z seksundy na sekundę czuje,że jak wymagania ludzi wobec mnie rosną..
i wcale się tym nie przejmuje.Jest jak jest,a ja nic nie mogę bądz nie
chcę na to poradzić.
Tak,wiem..zdecydowanie to drugie.
Ale to też nevermind.
Mam święty spokój od wszystkich i od wszystkiego.
Właśnie tak jak chciałam.
Mam ciszę,muzyka przestała grać ,a każdy z domowników zajął się swoimi własnymi problemami.
Wspólnych tu właściwie nie mamy.
Pomimo tego 'nic nierobienia'wciąż brakuje mi czasu.
Na zastanowienie się nad tym co robię a co zrobić powinnam,
nad tym czy moje ostatnie decyzje  rzeczywiście zostały podjęte tylko przeze mnie,
czy też strach przed tym ,że moge kogos zranic tak jak kiedys ktoś zrobił to mi,
 miał na to znaczny wpływ i nakazał mi dać szansę?
Lecz po co szanse,skoro na starcie widać że wszystko będzie przegrane?
może to tylko moje paranoje.
Przecież według Ciebie wszystko jest w porządku,prawda?

nawet gorące kakao w kubku z Londynu i obżarstwo kanapkami z dżemem
nie sprawiłoby mi żadnej przyjemności,
głupie to.
Użalam się dziś nad sobą i nic Ci do tego,myśl sobie co chcesz,

Nie,to nie tylko jesienna chandra,
w bałaganie  czarnych myśli sama tonę znów.