Opowiadanie cz.1

Prolog

Cześć nazywam się Majka.Mam piętnaście lat,pochodzę z dość dużego miasta o nazwie Szczecin.Jestem dość nieśmiała i mało atrakcyja, zawsze uważałam ,że jestem brzydka.. tak właśnie brzydka,mam ciemne brązowe włosy,zielone oczy,skąpy,zadarty nos do tego malinowe usta..uh nienawidze tego ,że nie jestem chuda..Gruba Majka,tak to ja.Cudownie.Urodziłam się w dość dziwnej rodzinie,żadna tam patologia..I może przez to ja tez jestem dziwna? Sama nie wiem..nieraz ktoś mi mówił,że mnie nie rozumie.W sumie to ja sama siebie czasem nie rozumiem..Nie jestem jakaś głupia czy coś.Każdy mi mówi,że jestem bardzo inteligenta,to też przez oceny jakie mam w szkole.Tak można nazwać mnie ''kujonem''.Lubię się uczyć,najwięcej czasu poświęcam właśnie nauce,by móc coś osiągnąć w życiu,dzięki jej.Bardzo lubię modę i fotografie,fotografuje najczęściej chwile z życia,ale też uwielbiam robić zdjęcia ptactwu,bądź jakimś przedmiotom.Uwielbiam czytać książki,to też dzięki im się bardziej kształcę,nie tylko jakieś Polskie,również zagraniczne tzn. Angielskie bądź Francuskie.Lubię Francuski,być może dlatego,że mam go w szkole do której uczęszczam,a właśnie uczęszczam do Gimnazjum Prywatnego w Szczecinie nr.42.Prywatnego jak to brzmi,uczęszczam tam tylko dlatego ,że moi rodzice starają się mnie jak najlepiej kształcić,płacą za moją pracę w tym gimnazjum.Nie powiem o nim źle ,ponieważ lubię tamtejszych nauczycieli i co prawda gromadę ludzi.Mam dużo przyjaciół to,że jestem inna nie oznacza ,że nie mająca przyjaciół i w ogóle..Mam wspaniałą przyjaciółkę Gabrielle (tak ma na imię Gabrysia,jakby to mówić po polsku,ale jej korzenie pochodzą od królewskiej rodziny z Anglii),więc Gabrielle jest moją najlepszą przyjaciółką również traktuję ją jak siostrę,bo nie mam siostry..jej mogę powiedzieć wszystko,co prawda znam ją tylko od pierwszej gimnazjum,od wspaniałego apelu..ach..te czasy,jak szybko to minęło..Jest bardzo przyjazna no i oczywiście potrafi doradzić w każdej sprawie,jej cytaty,których wciąż używa,pozwalają mi patrzeć na świat jak ona.Nie tracić ani chwili..dużo chwil straciłam,może dlatego,że do rozpoczęcia gimnazjum czułam się całkiem inna od reszty ?..mówią,że każdy jest inny..ale to chyba ja jestem inna..Moi rodzice pochodzą z rodziny bardzo rozbitej..Rodzina mojej mamy rozpadła się gdy miała jedynaście lat,ojciec zostawił ją,ciocie Ele i babcię,której nie zdążyłam poznać..Tato był wychowywany przez dziadków,ponieważ jego rodzice zmarli w wypadku samochodowym..nigdy mi o tym nie mówił,co też nie nalegałam na jakiekolwiek wyjaśnienia w tej oto sprawie,widziałam jak tatę to boli,a że bardzo go kocham to starałam się nie zadawać mu więcej bólu niż jego wspomnienia z dzieciństwa.Wiem,że tato miał trudno w życiu..był bardzo mądry,ale zrezygnował ze szkoły,studiów..zaczął pić z kolegami i brać narkotyki,jednak gdy pewnego dnia poznał mamę..jak mówi: ''zobaczyłem anioła..tego który miał mnie uratować..to była Twoja mama''..piękne słowa,tak samo jak ja mama też się przy nich wzrusza..Mama pomogła tacie wyjść na prostą,najpierw była jego przyjaciółką,później dziewczyną i taki etap aż do małżeństwa..Do dziś nie wiem jakiego mam dziadka..mama też nie za bardzo chce o nim mówić...Kocham moich rodziców i dziękuję im za wszystko co dla mnie zrobili..

Pisała Klaudyna