photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 15 SIERPNIA 2011

Nauczyłeś mnie kochać, teraz daj mi siły, abym dała radę cierpieć, 

 

 

 

Wystarczy że stanąłby przed moimi drzwiami. Nie musiałby mieć czekoladek czy kwiatów. Swoją obecnością naprawiłby wszystkie krzywdy. 

 

 

 

W moim sercu jest miejsce tylko dla jednej osoby. Więc powoli chłopcy powoli. Nie bić się . 

 

 

 

Chciałabym, żeby czuł moje ciche i ledwo słyszalne '' Proszę , wróć '' .

 

 

 

Lubię go, lubię bardziej niż powinnam, bardziej niż jest mi wolno. 

 

 

 

Ekran mojego telefonu już dawno przestał wyświetlać Twoje imię. Nie ma go w ostatnio odebranych wiadomościach, ani połączeniach. 

 

 

 

Życie jest jak origami. To sztuka składania. Składania marzeń, pragnień i uczuć w jednę całość .

 

 

 

We wszystkim mam bałagan. Zaczęło się od pokoju, przeniosło na życie.

 

 

 

Sztuczny uśmiech na ustach. I nagle wszyscy myślą, że jesteś szczęśliwa. 

 

 

 

Nigdy nie odbieraj komuś nadzieji, może to jedyne co mu pozostało. 

 

 

 

Twoja obecność najlepszym lekarstwem na tensknotę. 

 

 

 

A jakbym powiedziała, że nie daję rady, wróciłbyś ? .

 

 

 

Chciałabym, żeby tensknił tak, jak ja tensknie. 

 

 

 

Niby już się przyzwyczaiłam do tych wszystkich rozczarowań, a za każdym razem boli tak samo. 

 

 

 

Nadal mam nadzieje, że to wszystko da się cofnąć o te parę miesięcy. 

 

 

 

 

Komentarze

Junior kooffi Naaaajlepsze . :D
15/08/2011 13:08:56
rozalia16 Dobry wpis . :)
Zapraszam do mnie . :D
15/08/2011 13:08:23
itunia Kocham Twoje wpisy . ; **
15/08/2011 13:07:37
julka13307 Świetna notka . :DDD
15/08/2011 13:07:01