she.

na tym zdjęciu mam tak bardzo 

udaną kolorystycznie stylówkę

ech, wiedziałam, że to nastąpi

ile miesięcy, lat jeszcze? hm?

Fisz - Polepiony

Ja składam się z części niespójnych, przeczących sobie nawzajem 

Jedna mówi chce stąd wyjść druga mówi ja zostaje 

Wiem że to jest męczące nie tylko dla mnie lecz dla tych, którzy ze mną przebywają 

Mówią "nie mogę znieść tych twoich humorów i zmian" - pewnie racje mają 

Bo we mnie jest orkiestra która grać razem nie daje rady 

Jedna część zadowolona przyjmuje z pokorą wszystkie zmiany 

Druga na to: pieprzę, ja nienadążam wysiadam 

Czasami więc zdarza się że nie wiem czego chce 

Jedna część mówi jest tak dobrze druga jest tak źle 

Tyle sprzecznych myśli by czas pozszywać i wyciąć to co złe niczym chirurg wycina wyrostek 

Patrzę czasami na moje dłonie lewa młoda jakby wiecznie wypoczęta 

Prawa pomarszczona, spocona i wiecznie napięta 

Jak sytuacje w których wychodzi zlość bo wygrywa z tą drugą stroną

Wypowiadam wtedy słowa które bolą... 

Więc jestem jeden czy jest nas dwóch 

Rozmawiam ze sobą siedząc na kanapie i nie ma nici porozumienia 

Już wiem dlaczego moja twarz tak szybko się zmenia 

Jest nas dwóch dwoje czy troje 

Bo niczym w kalendarzu daty tak szybko zmieniają się moje nastroje

Ty pytasz: co jest? co jest? 

A trzeba mnie złożyć od nowa część po części jak klocki 

Pozszywać do kupy bo na razie chce zarzucić nogi na stół 

I nie robić nic i tylko czekać aż ta druga część przyniesie mi zakupy 

Lecz nie mogę rozerwać się choćbym bardzo chciał jedna część chce leżeć druga namawiabym wstał 

Jedna chce spać a druga robi wszystko bym nocy się bał 

Ktoś mi mówi wczoraj że widział mnie w mieście jak gadam sam do siebie 

Ja odpowiadam że wypuszczam z gęby różne odgłosy 

Najpierw mowię idę tam a później nie nie idę 

Ja mam dosyć... 

Tyle sprzecznych zdań przeczących sobie nawzajem 

Wypowiadam w tak krótkim czasie 

Nie dowiesz się co myśle przyglądając się mej mimice ona nie zdradzi nic nie nie zdradzi nic 

Jest mnie dwóch może trzech tylko ty możesz temu zaradzić 

Poukładaj mnie kawałek po kawałeczku poukładaj mnie proszę 

Bo taki podzielony na części jestem zupełnie do niczego poskładaj tak jak dziecko składa klocki lego 

Jeden do drugiego drugi do trzeciego, a wtedy usiąde wygodnie w fotelu zakładając nogi na stół 

I polepiony solidnie by nigdy nie było takiej siły która znów pozdzieli mnie na pół 

Będę się czuł jak nowonarodzony jak z zarzutów oczyszczony sam z sobą pogodzony 

Stanę przed Tobą o tak od dołu do góry przez Ciebie polepiony 

Ja się nie zmienię więc poukładaj mnie a ja zapuszczę w tobie korzenie