stawić czoła przeszłości..

Wspominam przeszłość.. rozmyślam i analizuję.. pamiętam wszystko.. docierają do mnie wspomnienia.. nie są to łatwe dla mnie chwile w życiu.. jest ciężko.. jednak staram się staram.. w końcu dla siebie dla lepszego życia.. moje życie to jedna wielka analiza.. jakże trzeba być mocnym żeby wrócić do starych ran,.. robię to.. muszę temu w końcu stanwić czoła.. musze pogodzić się z nimi.. w końcu zaczynam być dzieckiem tamtym dzieckiem.. którego nie było.. które było ciche zamknięte.. które pozwalało się krzywdzić.. muszę sobie z tym poradzić.. bo ta mała dziewczynka musi żyć.. żyć na nowo i stać się pełnowartościową kobietą z bagarzem nowych doświadczeń.. ja nią chce być..narazie jestem tą małą zagubioną Kasią w głębi jestem dzieckiem płaczącym chcącym zrozumienia.. córką.. inaczej  już patrzącą na tamto życie.. każda droga każde zdarzenie przypomina mi coś z dzieciństwa.. to straszne stawić czoła temu co tak bardzo chciałam ukryć co ukrywałam w sobie co było na dnie.. dziecko bezbronna i przestraszona to ja..    z nadzieją na lepsze jutro