I'm hazard to myslef. 

Zazwyczaj mam to, co chcę. Wystarczy się pare razy uśmiechnąć, dotknąć koszuli i jest okej. W tym przypadku też tak było, ale istnieją na świecie rzeczy, które z góry przekreślają nam nawet największe chęci. Jestem tym głupim typem człowieka, masochisty. Zamiast pójść na łatwizne, wziąć co mam podane na tacy, któro prosi się o przywłaszczenie, ja wyciągam ręce po to, co nie jest mi dane. Nie chcę wcale znajdywać sobie faceta. Nie potrzebuje żadnego związku, miłości, w którą szczerze nie wierze, ani jakichś pierdolonych westchnień. Nie chcę śnić, ani czekać na codziennego smsa co rano z treścią typu "Dzień dobry kochanie, miłego dnia mój skarbeczku". Pierdole to. Nie wątpię, że to ludzi spełnia, że jest to marzeniem niektórych kobiet-miłość, najprostsza i najpiękniejsza. Ja uważam to za błąd. Idąc za myśleniem mojego ukochanego człowieka, który czasem powie coś mądrego "niektóre błędy są tak duże, że trzeba je popełnić dwa razy". Swoje zrobiłam, popełniłam, mi wystarczy. Nie chcę mi się liczyć dni do urodzin ukochanego i zastanawiać się co kupić, bo perfumy i płyta były, bo to, bo tamto. Nie chcę się zastanawiać nad tym czy się na mnie wścieknie, że wypije o jeden kieliszek za dużo, czy się nagnę jak szpadel. Nie chcę myśleć o przyszłości, czy nasze dzieci będą ładne, które miasto wspólnie wybrane na studia będzie lepsze, które będzie ładniejsze, gdzie będzie mniej spalin, a obok jakiego mieszkania będzie zajebiste miejsce na spacery w wózeczku z dzieckiem.  Nie chcę trzymać się za ręce, nie chcę oglądać razem filmów, jeść ulubione chipsy, kochać się, śmiać się. Nie chcę czekać na wspólną datę, na 'naszą piosenkę'. Chcę Ciebie. Ciebie, którego kompletnie nie powinnam chcieć, Ciebie, który nie da mi żadnej przyszłości, której de facto nie chce, ale żałuję. Żałuję tego, że mam zasady. że nie próbowałeś ich podważać. Wiem, że wtedy nie miałabym do siebie takiego szacunku jak mam teraz, że Ty też byś go pewnie nie miał. Pewnie nic by to nie zmieniło. Nawet nie jestem nieszczęśliwa, bo przecież obiecałam sobie, że nie będzie warunkował tego żaden facet. Jestem szczęśliwa, mam Ciebie ciągle w głowie i się ciesze, bo wiem, że na codzień zapewne taki nie jesteś. Wyrzuciłabym Cie z mieszkania w ciągu dwóch dni. Gdy namiętność zastąpiłaby rzeczywistość. Ale tak dobrze mi się żyje z wizją Ciebie, którą wykreowaliśmy sobie razem. Dzięki Tobie poniekąd, wiem już czego mam szukać. Oczywiście, nie będę tego robić, ale z czasem to przyjdzie. Mam nadzieję, że nie szybko, bo nie chciałabym imitacji Ciebie na stałe. Nie chcę niczego na stałe. Wszystko co ulotne jak Ty, jest dla mnie najlepsze. Ciebie nie ma, Ty żyjesz tam, gdzie Twoje miejsce i myślisz czasem, przyznałeś się. Niech tak zostanie, ale nie podsyłaj mi innych. Już raz spełniło się Twoje życzenie. Nikogo nie chcę. Dziekuję, jestem dzięki Tobie szczęśliwa. Dałeś mi wolność.