Truskawka i życie

Uśmiecham się do truskawek nareszcie pojawiających się na rogu ulicy. Czerwień soczystości i zieleń ogonków mówią językiem lata o historiach jeszcze nieopowiedzianych. Przypominają noce pod księżycem i spadające gwiazdy. Szepczą do ucha o najskrytszych pragnieniach nowo poznanych namiętności. Przyglądam się ziarenkom, którym nie będzie dane zobaczyć nagich kąpieli w jeziorze. Zapomnę o kwiatach i sorbecie z owoców, użyję zraszacza, żeby wymyć piasek z koszyka. A przecież wszystko trwa tylko do zachodu słońca, kilka tygodni o bosych stopach i oczy wołające o miłość. Niezapomniane chwile uchwycone na kliszy. (kiedyś jeszcze spędzimy wspólny wieczór na trawniku przed moim domem).