Jestem,żyję,oddycham,próbuje zapomnieć. Tak bardzo chciałabym Cię nigdy nie poznać, nigdy nie zamienić z Tobą ani jednego słowa, tak bardzo chciałabym wrócić do dnia, kiedy kompletnie nie wiedziałam, że istniejesz, bo tak było dobrze, tak było idealnie, a teraz? Teraz kiedy czytam nasze wspólne rozmy, kiedy przypomnę sobie Twój głos, Twoje perfumy, Twoje spojrzenie, łzy spływają mi strumieniami, bo ja już nie mogę, nie potrafię, tak bez słowa od Ciebie głupie "hej" dużo dla mnie znaczy. Kiedy słyszę Twoje imię, kiedy Cię widzę,kiedy słyszę Twój śmiech, chcę wybuchnąć niepohamowanym płaczem, jednym wielkim płaczem. I nie zważałabym na ludzi, nie mam już sił udawać, że wszystko jest dobrze, brakuje mi Twojej obecności, tego głupiego przedrzeźniania się. Pojawiłeś się w moim życiu szybko i szybko w Nim zamieszałeś. Ja wiem, wiem, że nic do mnie nie czujesz, ze jestem dla Ciebie zwykłą kumpelą o ile jeszcze nią jestem. Chce wymazać ten dzień z mojej pamięci, tak bardzo chciałabym. Jestem w jednej wielkiej TOTALNEJ ROZPIERDUCHIE! Od września zero pozytów, kurwa dlaczego to wszytsko musi się tak jebać?! Czy ja naprawdę,nie zasługuje naa odrobine szczęścia?!