Duchy koholu

Postanowiłam kontynuować pisanie notatek do szuflady, postaram się wstawiać część z nich tutaj (oczywiście na ile pozwoli mi czas i chęci ;D). Dla klimatu nutka z Call me by Your name obejrzanego przeze mnie z Martą (co prawda siedziałyśmy wtedy w innych miastach, ale pisałyśmy komentarze na messengerze, więc się liczy <3): https://www.youtube.com/watch?v=Y5kWXai9wVk
            Ostatnio zadziało się wiele - od wypadu z Mariuszem na Maltę, przez imprezę urodzinową Gołębia, posiadówki u Sunte, śpiewanie ekipowo Jeden Osiem L Jak zapomnieć, wizyty na ryneczku Łazarskim (dostałam gratisowo moje ukochane marcepanowe ciastka z Holandii!), nieudane próby wyjścia na karaoke, pracę, chorobę, spotkania z Martą w Gorzowie <3, działką, prawie tydzień picia (żeby Ci się sąsiadka z czarnym!) i spontaniczny powrót do Gorzowa po nockę u Sunte przed koncertem Cypisa w c-60 i tańczenie do techniawy xd
           Gdy wracaliśmy z kierunkiem znad Warty (istne oberwanie chmury) przez miasto, nie mogłam nasycić się pięknym widokiem Poznania podczas burzy.. Co moment prosiłam Tomka i Macieja, żeby robili zdjęcia (mój telefon by wszystko zepsuł) nie tylko, by mieć co tu wstawić, ale przede wszystkim, by zapamiętać ten moment na choć chwilę dłużej.. Po raz pierwszy tak bardzo zachwycił mnie Poznań.. Pełen biegnących, uciekających, bądź kryjących się przed deszczem ludzi, błyszczących od deszczu kamienic i połyskujących na chodnikach nikłych świateł latarni Poznań wywarł na mnie ogromne wrażenie..
          Spacer w kierunku kaponiery był tak niesamowity.. rozmawialiśmy o wyborze magisterki, planach na przyszłość.. Maciej powiedział, że fascynuje go sposób, w jaki opowiadam o Gorzowie, mój lokalny patriotyzm i przywiązanie do tego miasta.. że on chyba nie potrafiłby tak powiedzieć o Murowanej i bardzo mi tego zazdrości ..
            Połamałam parasol na deszczu i wietrze, ale zrezygnowałam z opcji powrotu trawajem.. Włączyłam https://www.youtube.com/watch?v=oMGjJFjo32k na słuchawkach i napawałam się każdym krokiem w kierunku akademika.. Niebo dawno nie było tak piękne.. Znowu czuję ten zachwyt światem, którego nie czułam tak dawno.. Tak bardzo chciałabym móc teraz wyjechać z kimś w tripa do jakiegoś miejsca oddalonego od zgiełku miast.. Tak bardzo chciałabym móc teraz poobserwować niebo, wiedząc, że nikt poza nami nie widzi go takim pięknym, nieskalanym łuną świateł miasta.. https://www.youtube.com/watch?v=5_ARibfCMhw