Huk upadającej karty rozniósł się po całej hali, stwarzając zniewalające poczucie zdzieranej godności. Sentyment nie pozwalał by odpadała od walczącego ciała całymi płatami, było to raczej powolne wrażenie mentalnej kary za nasycenie czarnego wilka. Opadający kurz stopniowo odsłaniał awers ukazując jego żywe spojrzenie. Spośród miliona innych talii, spośród milionów identycznych królów jego czarne serce błyszczało skrytym pragnieniem wyrazistości. Leżąc na metalicznym puchu pomiędzy algebrą a szlachtą stracił poczucie strachu. Zdecydowanym ruchem przywrócił czarny wzór do pionu, by umiejscowić go w swym ciele. Opuszczając ramy starego świata nie krył cierpienia. Papierowy krzyk rozdzierał swe brzegi na tle ostrej maszynerii. Fabryczne drzwi uległy pod naporem królewskiej siły, a oczom ukazał się upragniony ludzki świat. Uciekając od karcianej stagnacji trafił w świat pełen identycznych mu królów pik. `