Góry.

A tak poza tym, to wcale nie jest ok, nie jest ok, cześć.

Zastanawiałam się wlasnie czy ktos jeszcze tu wchodzi, czyta, czy cokolwiek innego. Dużo sie zmieniło i czasami już nie ogarniam. Pare rzeczy wyszło niespodziewanie tak, że nie wiadomo, co ze mna będzie dalej. Szpital, sale, dziwni lekarze to teraz codzienność. Okazało się, że nie mogą mi pomóc, bo tak naprawde nie wiedza co mi jest, jest mi jakby wszystko naraz. Prywatnie troche sie tez pokomplikowało, ale powoli bedzie juz lepiej, bo przeciez w koncu musi. Myślałam sporo o ostatnim roku i o tym, ile we mnie było głupoty i egoizmu. Brakuje mi pewnych osób, które zabrał mi czas i nie zechcial oddać.
Czasami mieszam się z beznadzieją, ale ogółem staram trzymać sie pionu. Boli mnie, że znowu czuje sie gorzej, znowu sporo ludzi odchodzi.. nie rozumiem tego, ale przyzwyczajam się.
Powoli trace kolejne osoby które kocham i wcale nie jest mi do śmiechu.


a B.R.O. kogos mi przypomina.
-_- ;/

Niebawem matura, a wcześniej 22 urodziny Pawła.
Mam nadzieje, że prezent, ktory mam dla Ciebie, spodoba sie choć troszkę.
Potem wyjeżdżam, mam nadzieje, że nigdy nie wrócę.