Bajka o Miłości/

Dawno, dawno temu, na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały emocje, uczucia oraz ludzkie cechy  takie jak Dobry Humor, Smutek, Mądrość, Duma, a wszystkich razem łączyła Miłość.

Pewnego dnia mieszkańcy wyspy dowiedzieli się, że niedługo wyspa zatonie. Przygotowali swoje statki do wypłynięcia w morze, aby na zawsze opuścić wyspę. Tylko Miłość postanowiła poczekać do ostatniej chwili. Gdy pozostał jedynie maleńki skrawek lądu, Miłość poprosiła o pomoc.

Pierwsze podpłynęło Bogactwo na swoim luksusowym jachcie. Miłość zapytała:
 Bogactwo, czy możesz mnie uratować?

 Niestety nie. Pokład mam pełen złota, srebra i innych kosztowności. Nie ma tam już miejsca dla ciebie  odpowiedziało Bogactwo.

Druga podpłynęła Duma swoim ogromnym czteromasztowcem.
 Dumo, zabierz mnie ze sobą !  poprosiła Miłość.

 Niestety nie mogę cię wziąć! Na moim statku wszystko jest uporządkowane, a ty mogłabyś mi to popsuć&  odpowiedziała Duma i z dumą podniosła piękne żagle.

Na zbutwiałej łódce podpłynął Smutek.
 Smutku, zabierz mnie ze sobą !  poprosiła Miłość,

 Och, Miłość, ja jestem tak strasznie smutny, że chcę pozostać sam  odrzekł Smutek i smutnie powiosłował w dal.

Dobry humor przepłynął obok Miłości nie zauważając jej, bo był tak rozbawiony, że nie usłyszał nawet wołania o pomoc.

Wydawało się, że Miłość zginie na zawsze w głębiach oceanu&

Nagle Miłość usłyszała:
 Chodź! Zabiorę cię ze sobą!  powiedział nieznajomy starzec.

Miłość była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życia, że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca.

Miłość bardzo chciała się jednak dowiedzieć, kim jest ten tajemniczy starzec. Zwróciła się o poradę do Wiedzy.

 Powiedz mi proszę, kto mnie uratował?
 To był Czas  Odpowiedziała Wiedza.
 Czas ?  zdziwiła się Miłość.  Dlaczego Czas mi pomógł?

 Tylko Czas rozumie, jak ważnym uczuciem w życiu każdego człowieka jest Miłość  odrzekła Wiedza.

Anonim