cały czas myślę, że nie mam już co powiedzieć. że już wszystko zostało powiedziane. że wszystko już gdzieś tam się pojawiło. że to już było słyszane, czytane. myślę, że nie ma po co się odzywać, skoro już wszyscy wszystko słyszeli.

a potem myślę, że trzeba mówić. chcę mówić. bo lubię mówić. ale czasem tak jest, że jak się powie coś raz to to ma bardzo duże znaczenie. a potem można powtarzać to tysiąc razy i to już nie będzie to samo. a ja bym chciała, żeby było. żeby z każdym razem coś stawało się jeszcze ważniejsze.

już wiem. już znam odpowiedzi na pytania, które sobie stawiałam. i jestem całkiem przekonana o swoich decyzjach. i bardzo mnie one cieszą. i cieszą mnie najbliżse dni. nocne- wyczekiwane przez cały rok. nocne- odskocznia. nocne, gdzie się zapomina. i to jest piękne. może nawet najpiękniejsze.

zawsze jednak, gdy zrobi się krok do przodu, jakoś tak z rozpędu człowiek chce zrobić kolejny. chce się iść dalej. prawa, lewa, prawa, lewa.

dzieje się coś ważnego. i ja mam tego świadomość. i wiedziałam, że prędzej czy później tak będzie. że będzie ważnie.