Wracam. Chyba.

Do niektórych miejsc po prostu nie da się nie wrócić. 

Photoblog akurat nie jest tym miejscem. Wracam tu z całkiem innych pobudek.

Na zdjęciu Kot.

Kot, z którym często ucinam sobie pogawędki przez telefon.

Kot, który o dziwo, słucha co mam mu do powiedzenia/

Kot, za którym tęsknota, wpędza mnie do grobu.

Gdybym miała wrócić, to właśnie do mojego łóżka.

Właśnie tam gdzie Kot mruczy mi do ucha i sprawia że cały ten podły i smętny świat, nie wydaję się być aż taki podły i smętny.

Właśnie tam chciałabym wrócić.

"(...) kto nie widzi piękna w zadumie, ten nigdy nie będzie miał wiernego kota. Kto goni za pozornymi radościami życia do tego kot odwróci się plecami. Człowiek, którego kochają koty, nie może być człowiekiem bezwartościowym."