Prawda

Nie zastanawiam się nad konkretyzacją przestrzeni. Konieczność ukazywania pewnych założeń do określenia pewnych prawd. Czym właściwie jest prawda? Podobał mi się film z Jimem Carrey'em, którego syn w dniu swoim piątych urodzin prosi, aby tatuś przez jeden dzień NIE kłamał. Jaki dziwny obraz ukazuje się naszym oczom. Dziwne, prawda? Człowiek nie potrafi 'nie kłamać'! Jakim wielkim wyzwaniem dla Carrey'a jest nie kłamanie! Widzimy na ekranie do jakich skrajności doprowadza bohatera prawda. Straszne! Uważam jednak, że mówienie prawdy w tak dobitny sposób było trochę przekoloryzowane. Na komedię słownictwo filmu się nadaje. Na pewien przekaz kultury wypowiedzi, bądź splot moralnych założeń-już nie. Więc czym jest prawda? Mówieniem szczerze tego co pojawia się w myślach? No nie do kończ, bo przecież taka szczerość może sprawić ból. A może mówić prawdę o swoim życiu? To tez chyba nie, bo ktoś może użyć tych informacji przeciwko nam. Ok. Więc kiedy mówić prawdę? Przed Sądem? Niby tak, ale przecież stojąc w obronie osoby bliskiej nie da się po prostu pchnąć jej w stronę więzienia! Zdarza się komuś coś obiecać. Fajnie, ale przecież zdarzają się chwile, kiedy czegoś pragniemy bardziej mimo obietnicy. Ale obiecaliśmy! Więc czym jest prawda? Myślałam, że wiem. Już jednak nie. Nasz świat na to nie pozwala! Nie daje nam tej wiedzy! Nie daje. Jim chyba miał rację:"Dorośli muszą kłamać!" Mimo konkluzji w końcowej części filmu, nadal nie uważam, aby ludzie mogli przejść taką metamorfozę jak bohater owego filmu. Kto z nas biegłby przez miasto krzycząc "Kocham mojego syna" (czy kogoś innego). "Takie rzeczy to tylko w bajkach"-mawiają. Ja osobiście mogłabym biegać po mieście i krzyczeć kogo kocham! Bo nie mam z tą miłością problemu. Doceniam ją, widzę, szanuję. Jest dla mnie wszystkim, więc się nią opiekuję. Nic nie jest ważniejsze. NIC! Nie oszukuję mojej miłości. Więc NIE kłamię. Co nie znaczy,że w innych dziedzinach życia nie kłamię. Nie kłamię w MIŁOŚCI. Bo kocham. I już. Obyśmy wszyscy mieli taką miłość, nad którą nie będzie stało nic ważniejszego. NIC. To jeśli chodzi o prawdę. Nie uważam, że nie da się docenić miłości poprzez prawdę. To nie tak. Uważam jednak, że w tym filmie, nie było ujęte to w odpowiedni sposób. Bo przecież da się zrobić świetną komedię z idealnym przekazem życiowym, niekoniecznie moralnym. Ale ukazać jak ważna jest miłość. Ukazać ją w blasku reflektorów. Nie koniecznie w wzruszającym melodramacie. A wręcz koniecznie w bawiącej komedii. Miłość jest wspaniała. Ludzie jej nie doceniają. Oj nie mam siły pisać o miłości, bo mogłabym pisać i pisać. Już i tak pewnie nieliczna grupa osób przeczyta te moje wywody. Ale dziękuję tym, którzy to jednak zrobią:). Jeżeli nic nie zrozumiecie to będzie to normalne :). Nie przejmujcie się:P Moja życiowa filozofia:). Buzi! _______________ Fotka z ostatniej zimy:) Sentyment. No i Agusia jakoś tak mi przypomniała:) _______________ A tak w ogóle to film nosi tytuł "Kłamca, kłamca", już wiem-sprawdziłam:P. Carrey gra w nim Fletchera Reede'a.