Gdzieś tam jest mój Pan Darcy, który będzie mnie kochał na swój piękny sposób, i oby równie mocno jak ja Jego.

Toczę do przodu mój mały,życiowy kramik i odkrywam jego różne barwy.

Doceniam wartość Pracy i zarobionego pięniądza.

Utwierdzam się w decyzjach oraz dziękuję Bogu za Przyjaciół, których postawił na mojej drodze.

Nabieram wiary w siebie i swoje możliwości.

Nie pozwalam sobie obniżyć poprzeczki.

Zadaję sobie pytania na temat mojej religijności i dochodzę (chyba) do coraz lepszych wniosków.

Korektuję część moich poglądów i przestaję pozwalać sobą manipulować.

Cieszę się z drobnostki, która może w przyszłości odmienić moje życie i wreszcie mnie dopełnić.

Chyba po prostu zaczynam rozumieć czym jest SZCZĘŚCIE.